U schyłku wczesnego i w początkach starszego okresu epoki brązu, na terenach położonych w dorzeczu Dunaju1 zaszły poważne przemiany kulturowe. Doszło do załamania się kultury unietyckiej i innych kultur tworzących się w dorzeczu środkowego Dunaju.
Zauważone zostały ślady zupełnie nowej kultury o niespotykanym dotychczas charakterze Odmienność polegała na tym, że występował zwyczaj grzebania zmarłych w grobach nakrytych nasypami kurhanów, kopcami lub mogiłami. W terminologii archeologicznej określa się tę kulturę mianem mogiłowej, lub precyzyjniej- zespołem kultur mogiłowych.
Wspólną cechą dla wszystkich ludów włączanych w obręb kultur mogiłowych był zwyczaj…….
Dalsza część artykułu dostępna
W PRENUMERACIE
Jeżeli posiadasz już konto, zaloguj się:
Share.
O autorze
Polecane artykuły
-
Hiszpania. W pobliżu Sorii odkryto miasto Celtoiberów
-
Czas jest równie ważny, jak bezpieczeństwo. Na pomoc przychodzi infrastruktura wirtualna od Flowberg IT
-
Bezcenne odkrycie w Toskanii
-
Starożytny przedmiot branży IT? Raczej nie…
-
Pierścień Silvianusa zainspirował prof. Tolkiena. Pierwowzór ma ciekawą historię
-
Archeolodzy odkryli pierwsze szczątki konia w Pompejach
-
Sztuczny ruchomy paluch sprzed ponad 2700 lat czyli o najstarszej protezie
-
Heracleion – legendarne miasto odnalezione w odmętach wody
-
Kto zabił Tollunda i Elling? Czyli mumie z epoki żelaza w duńskich torfowiskach
-
Malowidła naskalne w Altamirze
-
Starożytne zawody wciąż żywe (cz. II)
-
Okres wpływów rzymskich: późnoscytyjska osada na Krymie
2 komentarze
Teoria o powstaniu Kręgu Kultur Mogiłowych po załamaniu się Kręgu Kultury Unietyckiej jest aktualnie nie do przyjęcia. Faktem jest, że Kultury Unietycka przestała nagle istnieć pomiędzy Wisła a Łabą, włączając w to dorzeczy Łaby Czeskiej. Faktem jest jednak również to, że Kultura Unietycka nadal rozwijała sie na Morawach w Dolnej Austrii oraz w Słowacji Zachodniej, przyjmując postać Kultury Veterov lub Kręgu Madarovce-Veterov-Boheimkirchen. Faktem jest również to, że na Przedgórzu alpejskim nadal trwała Kultura Straubing. Faktem jest również i to, że pochówki mogiłowe pojawiły się już w trakcie trwania młodszej fazy Kultury Unietyckiej, rozprzestrzeniając się południkowo od Dolnej Bawarii, poprzez Kotlinę Budziejowicką, Masyw Czeski, dorzecze Izery i dalej w kierunku północnym. Od I O.E.B. nieprzerwanie trwała na tych terenach tradycja wyrobów metalowych. Obserwujemy cały czas powolne ewolucyjne przemiany, których centrum doszukuje się w Dolnej Austrii, obejmujące swoim zasięgiem aż pobrzeża Morza Bałtyckiego.
Istniej natomiast zasadniczy problem, którym jest uzyskanie odpowiedzi na pytanie, dlaczego zanikła północna część ekumeny Unietyckiej. Co spowodowało jej zejście ze sceny dziejów. Czy była to katastrofa ekologiczna, czy może ekspansja ze wschodu?
Na ważne pytanie o genezę grup kuptur mogiłowych i wypieranie kultur wczesnobrązowych zaczyna, choć nieśmiało, odpowiadać genealogia genetyczna.
Zauważono mianowicie wczesne, czyli przed połową III tysiąclecia p.n.e, występowanie w Europie ojcowskiej haplogrupy (czyli rodu) R1a1a. Potem następuje jego zanik w Środkowej Europie, a pojawienie się na terenie dzisiejszej Rosji. Najstarsze populacje przetrwały w północno-zachodniej Europie. Dopiero w pierwszej połowie pierwszego tysiąclecia p.n.e., około 700 lat p.n.e., następuje ponowny rozwój populacji rodu R1a1a w środkowej Europie.
Równolegle \”zmarniały\” też populacje haplogrupy I1 i I2 w EWuropie Środkowej i południowej Skandynawii.
W rosyjskiej genealogii genetycznej ten zanik R1a1a oraz I1 i I2 około 2500-2000 tłumaczy się inwazją haplogrupy (rodu) R1b1a2 (i jej podgrup) i działaniem zapewne ich \”kultury toporów bojowych\”.